با کدام مهره بازی کند؟ من؟ یا تو؟

پاسخ :

اول تشکر! 

این همه وقت گذاشتن یعنی مطالب این کلبه ی حقیرانه براتون مهمه و الحمدلله.

فقط چند مورد رو لازم به توضیح می دونم:

اول که حقیقتا با این تحلیل ها به دنبال توجیه نبودم و ذیل کامنت ها هم دو علت رو ذکر کردم. یک این که به نوعی حدیث نفس بود تا به خودم انگیزه بدم برای قوی تر شدن و دو این که جوابی باشه به برخی دوستان که به قول بنده ی خدایی باید یه کم جمع تر بشینن تا رهبری هم تو جمع انقلابی شون جا بشه!!! دوستانی که از انقلابی گری صرفا شعار دادن و سینه چاک بودنش رو به دوش می کشن. (سر به سجود آیه خوان)

دو این که این نوع مطالعه ی تطبیقی تاریخ رو قیاس معصوم و غیر معصوم نمی دونم که بخوام بگم صحیح هست یا نیست. چون معصوم در نقل احادیث و احکام معصوم بوده و در شیوه ی حکومت داری هم معصوم بوده اما این همه تاثیری در حوادثی که برای معصوم در طول حکومت داریش پیش میومده نداشته! اون جوادث ممکنه امروز و فردا برای ما هم پیش بیاد...مثل زمان فتنه که خود رهبری اون رو با  دوره ی خوارج مقایسه ی تطبیقی کردن.

اصلا شما این کلیپ رو گوش کنید، همه ش مقایسه ی حوادث زمان پیامبر و حضرت علی با زمان حاله! این مقایسه ی تطبیقی نه تنها اشکالی نداره که لازم هم هست.

http://bayanbox.ir/info/680896059829477487/%D9%85%D8%B1%DA%AF-%D9%88-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C

+در خصوص ولایت پذیری بله ولایت پذیری بی چون و چراست اما این به معنی نبود نقد و ایراد گرفتن نیست! مقام ولایت هم ذیل قانون تعریف میشه که البته بحث دیگری رو طلب می کنه. (دوست داشتین خیلی علاقه دارم در این خصوص صحبت کنم ان شاءالله)

"وقتی ولایت کسی رو پذیرفته‌ایم باید اینم بپذیریم که او بهترین تصمیم حکومتی رو میگیره. نه اینکه از عجز تصمیم غلط بگیرد! نه! او بهترین گزینه‌ی ممکن رو انتخاب میکنه."

احسنت...باهاتون موافقم..باز هم اگر دیدگاه ها رو نگاه بندازین به دوستی گفتم: ... "که اگر آقای لاریجانی به فرض (دقت کنیم، به فرض) انقلابی نیست یا خوب کار نکرده اما شدیدا با سواد است و عالِم 

و سیاست مدار نیز هست. و احتمالا چنین فردی می تواند در نگاه کلان آقا ترجیح داشته باشد بر انقلابی هایی که سواد کافی ندارند و موقع زدن حرف حق در مقابل چشمان باطل،دست هایشان می لرزد!"

اما نکته ای که باز بحث رو بر می گردونه به تحلیل اصلی من دقیقا همینه که فرمودید؛ یعنی بهترین گزینه ی "ممکن"

این بهترین گزینه ی ممکن می تونست ایشون نباشه اگر همفکران ما به جای درگیری های سطحی سیاسی به قوی شدن و با سواد شدن می پرداختن... و این خودش نوعی عجزه...و این عجز از ضعف ولی ناشی نمیشه که از ضعف یاران ولی نشأت می گیره...بله علی با همون مهره هایی که داره به بازی ادامه می ده...جا نمی زنه اما أین عمار هم به زبون داره. أین عمار و أین مالک یعنی اگر من عمار رو داشتم امروز مجبور نبودم مذاکره کنم و به معاویه امتیاز بدم.

بله صلح امام حسن بهترین تصمیم بود اما نه بهترین تصمیم مطلق که بهترین تصمیم مصلحتی و ممکن! 

مجاهدهای سازش گر، رجز خوان های در سنگر

طلبکاران پوچ اندیش، خیل سست ایمان ها

همه امروز باید ماست ها را کیسه می کردند 

اگر می بود آوینی اگر بودند چمران ها

++ما حق نداریم حدس و گمانهامون رو در جامعه رواج بدیم.

بله دقیقا حق با شماست..و به همین علت من حکمی صادر نکردم و همه جا گفتم به فرض این که فلانی فلان طور باشه... اما عملکرد فلان آقا رو در ریاست قوه ی قضائیه دیدم و نه حتی به عنوان یک حقوق خوان که به عنوان یک شهروند می تونم نظرم رو در مورد عملکردش، توی تحلیلم تاثیر بدم.

+++ یا باید رهبری رو از بی‌کفایتی او آگاه کرد(برخلاف معصوم) و یا اینکه باید بهش تن داد(مثل حکم معصوم).

باز هم تاکید می کنم؛ این جدا کردن معصوم و غیر معصوم رو در امور حکومتی صحیح نمی دونم اگر قرار است ولایت فقیه طبق گفته ی امام امتداد ولایت رسول الله باشه. بارها شده فردی توسط ولی معصوم به پستی منصوب شده و مردم اعتراض کردن که فلانی بی کفایته و فلان کار رو می کنه و معصوم تذکر دادن یا ممکنه عزل کرده باشن فرد رو...پس عصمت درِ نقد و نظر دادن رو نمی بنده!

ممنونم که با حوصله حرف ها را می خونید و از تفکر ارزشمندتون ما رو بی نصیب نمی ذارید.

حق از دل این حرف ها سر بلند می کنه قطعا ان شاءالله.